Dat het PFAS regent op Antarctica is al niet zo best, maar dat de forever chemicals ook in ons drinkwater zitten, is helemaal onprettig en vooral ongezond. Gelukkig hebben wetenschappers een manier gevonden om ons water te zuiveren.
Er zijn meer dan 4700 per- en polyfluoralkylstoffen, oftewel PFAS. Ze worden al sinds de jaren veertig gebruikt voor onder meer de antiaanbaklaag van pannen, bepaalde make-up, shampoo, elektronica, voedselverpakkingen en talloze andere producten, die water-, vet- en vuilafstotend moeten zijn. Maar steeds weer verlagen overheden de maximaal toelaatbare hoeveelheden PFAS vanwege de schadelijkheid ervan. Zo kun je bijvoorbeeld beter niet meer bakken in pannen met een antiaanbaklaag. Zodra er ook maar een barstje inzit, belanden er miljoenen PFAS-deeltjes in je eten en dat is net zo ongezond als het klinkt, zo schreven we al eerder.
Niet Eten dus
Ook moet je oppassen met zoetwatervis. Die bevat niet zelden veel te grote hoeveelheden PFAS. Af en toe een keertje zo’n visje eten kan geen kwaad, maar je overschrijdt al snel de norm, kun je hier lezen.
Adsorberende film
Is het dan zo erg om een beetje PFAS binnen te krijgen? Ja, eigenlijk wel. Zelfs lage doses van PFAS in drinkwater worden al gelinkt aan de onderdrukking van het immuunsysteem en daardoor bijvoorbeeld een verminderde effectiviteit van vaccins. Ook een aantal kankersoorten wordt in verband gebracht met PFAS in drinkwater, net als een verhoogd cholesterol, meer kans op hart- en vaatziekten en vruchtbaarheidsproblemen.
Reden genoeg dus om dat vieze PFAS uit ons drinkwater te willen verwijderen.
Daarom hebben onderzoekers van de Canadese University of British Columbia een uniek adsorberend materiaal ontwikkeld dat alle PFAS in water kan opvangen en vasthouden. Het is een soort vlies of film waarin alle PFAS blijft vastzitten. Bij adsorptie (niet te verwarren met absorptie) trekt een vast oppervlak vloeibare of gasvormige moleculen aan. Als dat is gebeurd, wordt het PFAS vernietigd met speciale elektrochemische technieken, die door dezelfde onderzoekers zijn bedacht.
