Planeet 9 en 10 in ons eigen zonnestelsel en de INFRA ROOD TELESCOPEN zoals: JAMES WEBB onderweg naar L2, en de IRAS uit het jaar januari 1983.
We beperken on nu tot de podcast nog steeds te beluisteren op NPO1, NPO2, en ook in de APPLE PODCAST STORE en de bekende ITUNES store (de albums zowel als de singels € 0,99)
Ergens voorbij de planeet Neptunus cirkelt mogelijk een zwaar object zoals een planeet of een zwart gat; vandaag schijnen we nieuw licht op de zaak.
Aflevering van #115 van de Zimmerman in space ging ook over de mogelijkheid van een ‘zwaar object’ in ons eigen zonnestelsel. We gaan hier opnieuw even naar kijken:
We gaan terug in de tijd 1612; Gallileo gebruikte toen zijn eigen zelf gebouwde sterrenkijker
Build your own Galilean telescope
Our special issue The Big Book of DIY Astronomy Projects is out now. Click here to buy
Follow our DIY project and make your own telescope just like the one used by Galileo Galilei during his most famous astronomical discoveries.
This project is a homemade, working replica of a very famous instrument. In 1609 Galileo designed and built his first telescope, and we thought it would be interesting to try and make our own telescope based on this instrument.
It’s not intended to be an exact replica, but we’ve used similar construction techniques and chosen lenses with similar specifications, so our views should be approximate to those seen by Galileo over 4 hundred years ago.
Op 28 december 1612 keek door zijn sterrenkijker en tekende de toen bekende planeten en maanen uit ons zonnestelsel op: Planeet Jupiter en zijn 4 helderste maanen zoals hij ze op dat moment zag door de telscope, ook tekende hij al Neptunes, deze planeet stond toen verrassend dichtbij Jupiter stond! 3 januari 1613 stonden deze planeten zelfs in conjuctie; Neptunus schoof toen achter Jupiter langs!, ook Uranus was nog niet ontdekt! Uranus werd pas in de 17e eeuw waargenomen, maar niet herhent als planeet. Pas in 1781 werd deze vastgelegd door William Herstell ( 7 planeten).
Er was toch (2) redenen op zoek te gaan naar de 8e planeet.
- ) Er is de wet van BODE waarbij je onze planeten in ons zonnestelsel op regelmatige afstanden terug kunt vinden; b.v. de afstand aaarde zon wordt hierbij op 1 gesteld, de formule van Bode is:
De wet van Titius-Bode, eerder onterecht ook wel de wet van Bode genoemd, is een formule uit de astronomie die door de Duitse astronoom Bode gepubliceerd werd en in 1766 ontdekt was door Titius, maar later helemaal geen natuurwet bleek te zijn. Ze geeft de afstand van planeten tot de zon op basis van hun rangnummer.
De formule luidt:
{\displaystyle a=0{, }4+0{, }3\times 2^{n-2}}
Hierin is
a de afstand in astronomische eenheden van de planeet,
n het rangnummer van de planeet, gerekend vanaf de zon.
Een voorbeeld voor Uranus, de 8e planeet, rangnummer 8:
De wet wordt gedefiniëert als:
a = 0,4 + 0,3 × 2(n – 2)
Waarbij: a = de afstand van de planeet tot de zon gemeten in astronomische eenheden, n = het rangnummer van de planeet in het zonnestelsel, te beginnen met Mercurius.
Stel dat we de afstand van de planeet Uranus willen weten door gebruik te maken van de wet van Titius en Bode:
a = 0,4 + 0,3 × 2(8 – 2)
⇕
a = 19,6
Toendertijd:
Er is geen wetenschappelijke onderbouwing van de al 300 jaar bekende “wet”, anders dan de overeenkomst met de waargenomen afstanden van de toen bekende planeten. Sommige astronomen denken dat het verschijnsel van baanresonantie de ruimte tussen de planeten in zekere mate kan verklaren. Omdat de wet alleen houdbaar was, als voor Jupiter rangnummer 6 wordt gehanteerd, is door astronomen voorspeld dat zich tussen Mars en Jupiter een nog onontdekte planeet zou bevinden. Toen Uranus in 1781 en Ceres in 1801 werden ontdekt, werden deze ontdekkingen beschouwd als een sterk bewijs dat de wet klopte en betrouwbaar was.
……………Dit bericht in WordPress versie 5.8.3 wordt vandaag nog verder afgemaakt………………………………….